(பி. எம். கமால், கடையநல்லூர்)
உவமைகள் எல்லாம்
ஓரிடத்தில் ஒன்றுகூடி
உட்கார்ந்து ஒப்பாரி
ஓலம்போட் டிருந்தன !
அருகில்
சென்று நான்
கேட்டேன் சேதி என்னவென்று
உத்தம நபிகளுக்கு
உவமித்துச் சொல்வதற்கு
தங்களில் யாருக்கும்
தகுதியே இல்லை என்று
ஒப்பாரி வைப்பதாய்
ஒப்புக் கொண்டன !
ஆமாம்-
உத்தம நபிகள்
உவமைச் சாம்பலில்
ஒட்டாத விளக்கு
ஒவ்வொரு விடியலின்
ஒப்பற்ற கிழக்கு !
உவமைக் கடுகுகளில்
உத்தம நபிக்கடலை
உள்ளடக்க யாரால்தான்
உலகத்தில் முடியுமிங்கே ?
வானத்துச் சூரியனை
வாரி எடுத்து வந்து
கோமான் நபியின்
கூரிய விழிமுன் நிறுத்தினேன் !
கூரிய விழியன்
வீரிய ஒளிபட்டு
சூரியன் அங்கே
சுருண்டு போனது !
பூரணச் சந்திரனை
பூமிக்கு எடுத்து வந்து
பூமான் நபியின்
பொன்முகத்தைக் காட்டினேன் !
வானிலவு நாணி
வடிவிழந்து போனது !
மின்னலைஒடித்து வந்து
அண்ணலைப்பாரென்றேன் !
உச்சி முதல் பாதம்வரை
உற்றுப் பார்த்து விட்டு
தோற்றேன் தூய நபி
தோற்றத்தைக் கண்டென்று
துள்ளிப்போய் மேலே
தொங்கியது வானத்தில் !
அத்தர் மணங்களை
அள்ளி எடுத்து வந்து
அண்ணலின் முன்னே
அணிவகுத்து நிறுத்தினேன் !
கஸ்தூரி வாடை
கமழுகின்ற நபிகள்முன்
அம் மணங்கள் எல்லாம்
அம்மணம் ஆயின !
உலகத்து மலைகளை
ஒன்று திரட்டி வந்து
ஒப்பற்ற நபி உள்ள
உறுதிக்கு முன் நிறுத்தி வைத்தேன் !
மலைகள் நிலை குலைந்து
மண் துகளாய் மாறியது !
கார்மேகக் கூட்டத்தை
கைகளில் அள்ளிவந்து
வாரி வழங்கும் நபி
வள்ளண்மை முன் நிறுத்தினேன் !
மாரி வழங்குகின்ற
அம் மழை மேகங்களோ
நாணித் தலைகுனிந்து
நானிலத்தின் மேலேறின 1
வானத்து வியர்வைத்
துளி விண் மீன்களை
பூமி வலையில்நான்
போட்டு எடுத்து வந்தேன் !
தீனின் பயிர்வளர்க்க
தியாகத்தால் உழைத்த எங்கள்
வானின் அருட்கொடையாம்
வடிவொளிரும் நாயகத்தின்
தேக நிலப்பரப்பில்
திரண்டிருந்த வேர்வைகண்டு
திகைத்துப்போய் விண்மீன்கள்
திசைகொன்றாய் ஓடினவே !
கத்தும் கடல்களை நான்
கடுகினில் அடக்கி வந்து
முத்து நபி நாயகத்தின்
மூதறிவின் முன் வைத்தேன்
அண்ணல் நபி நாயகத்தின்
அறிவுக்கு முன் அந்த
கடலெல்லாம் துளி என்று
உடல் குறுகி ஓடியது !
மாநிலத்தில் மலைகளில்
மற்றுமுள்ள இடங்களில்
உள்ள மரங்களை நான்
ஒடித்து எடுத்து வந்து
அண்ணல் நபிகளின்
அறங்களின்
முன் நிறுத்தி வைத்தேன் !
அற ங்களோ ஆகாய
முகடுக்கும் மேலே
மரங்களோ பாதாளப்
பள்ளத்தின் கீழே !
நீருக்குள் உறங்காமல்
நீந்துகின்ற மீனினத்தை
பாருக்குள் உறங்காத
பயகம்பர் நபிகளிடம்
அலைக்கரத்தில் அள்ளிவந்து
ஆஜர் படுத்தி வைத்தேன் !
அல்லும் பகலும்
ஆன்மா உறங்காத
அண்ணல் நபியின்
அக விழியைக் கண்ட மீன்கள்
தோற்றோம் நாங்க ளென
துள்ளி எழுந் தோடினவே !
உலகத்தில் மட்டுமல்ல
உவமைகளிலும் கூட
ஒட்டாத உயர்னபியை
எப்படித்தான் உவமிப்பது
இறைவா நீ சொல் என்றேன் !
அவன் சொன்னான் :
அல்லாஹ் நூருஸ் சமா வாத்தி
ஃ பில் அர்ழ்