என் ஆசை அலையில்
எழில் அண்ணல் நபிகள் !
முதுவைக் கவிஞர் மௌலவி ஏ. உமர் ஜஹ்பர் மன்பயீ
அல்லாஹு என்னுமுயர் நல்லவனே – உயர்
அன்பினிலும் ஆற்றலிலும் வல்லவனே !
நில்லாது போற்றுகின்றேன் ; புகழுகின்றேன் – உன்
நிறையருளைத் தொட்டுயிதைத் துவங்குகின்றேன் !
சொல்லாத புகழுரைகள் உனக்குயில்லை – நான்
சொல்லிவரும் வார்த்தையிலும் புதுமையில்லை !
இல்லையில்லை உன்புகழுக் கெல்லையில்லை – காக்கும்
இறையவனும் உன்னையன்றி எனக்குயில்லை !
அங்காச புரியினிலோர் அழகுமேடை – வானொலி
ஆறினிலே செந்தமிழின் கவிதைவாடை !
எங்கும் புகழ் நாட்டிநிற்கும் அண்ணல் நபிகள் – இந்த
இகமதிலே தோன்றி வந்த பிறந்த நாளே !
பொங்குதமிழ் கவிஞர் ஹாஜி மைதீசுல்தான் – தலைமைப்
பொருத்தமுடன் தென்றலோடு உ.கா வந்தார்
தங்கநிகர் கவிச்சரத்தை வார்த்துத் தந்தார் – அதைத்
தகைமையுடன் நாச்சியாவும் ஏற்றுக்கொண்டார் !
சின்னச்சின்ன ஆசைகளை நெஞ்சில் வைத்து – ஓர்
சிறுகவிதை படைத்துயிங்கு எடுத்து வந்தேன் !
பென்னம் பெரு கவிஞர்களின் அவையிதிலே – நான்
பெருமானைப் பேசவந்த பொருள் மறந்தேன் !
தன்னடக்கம், அவையடக்கம், இறைவணக்கம் – கூறி
தாஹாஇர சூல்நபியைத் தேடுகின்றேன் !
என்னருகே நபிவந்த கற்பனையில் – நெஞ்சில்
எழுந்துவிட்ட எண்ணங்களைப் பாடுகின்றேன் !
முதல்வசந்தம் பூத்தெடுத்த நறுமலரே – உலக
முக்கால வாழ்வுக்கெலாம் முன்னுரையே !
முதல்வனிறை வரங்கொடுத்த பெட்டகமே – இறை
மூவேதம் புகழ்பாடும் அற்புதமே !
பதியிரண்டின் படைப்பிற்குக் காரணமே – மனிதப்
பண்பொழுக்கம் அனைத்திற்கும் முழுவுருவே !
அதிபுகழுக் குரியவரே ! முஹம்மதரே – உம்மை
அன்பாலே புகழவந்தோம் ! ஏற்பீரே !
மறுபிறவி என்றொன்று உண்டென்றால் – நான்
மாதரசி ஆமினாராய் பிறப்பெடுப்பேன் !
நறுமலரே ! உம்மைஎந்தன் கருவில் வைத்து – உலகு
நாற்றிசையும் புகழ்பாடப் பெற்றெடுப்பேன் !
நறுமணமாய் பூப்பறித்து பாதை செய்து – உம்மை
நடக்க வைத்து ரசித்திருப்பேன் ; மகிழ்ந்திருப்பேன் !
மறுபடியும் நபிப்பட்டம் கொடுக்கும்போது – காக்கும்
மலைக்குகையாம் ஹீராவாய் உருவெடுப்பேன் !
சிலை வடிக்க ஷரீஅத்தும் அனுமதித்தால் – நபியே
சந்திரனைப் பிளந்து வந்து சிலையெடுப்பேன் !
மலைச்சிகரம் இமயத்தில் ஏற்றி வைப்பேன் – என்
மலர்விழிகள் மூடாமல் பார்த்திருப்பேன் !
தலைக் கவிஞன் கம்பனையே அழைத்து வந்து – கன்னித்
தமிழ்மொழியில் கவியெழுதப் பணித்திடுவேன் !
கலைஞான வாழ்வு தந்த எங்கள் நபியே – அந்தக்
கவிதைகளை மலைமுதுகில் செதுக்கிவைப்பேன் !
அருங்குணமே அண்ணலரே அன்பின் வடிவே –உங்கள்
அழகுகுணம் எங்களுக்கு அருளாய் வேண்டும் !
பெருங்கொடையே பொக்கிஷமே பண்பின் உருவே – உங்கள்
பண்புகுணம் எங்களுக்குக் கொடையாய் வேண்டும் !
பெருமதியே பேரழகே பாசச்சுடரே – உங்கள்
பாசகுணம் எங்களுக்கு வரமாய் வேண்டும் !
அருட்கொடையே அறிவுலகே அருமை நபியே – உங்கள்
அறிவு குணம் எங்களுக்கு வாழ்வாய் வேண்டும் !
விழித்திருந்தால் நினைவினிலே நீங்கள் வேண்டும் – இரு
விழி தூங்கின் கனவினிலும் நீங்கள் வேண்டும் !
வழியறியா நேரமுங்கள் ஒளியே வேண்டும் – வாழ்வின்
வழுக்கலிலே வலக்கரமாய் நீங்கள் வேண்டும் !
வழித்துணையாய் வாழ்வெல்லாம் நீங்கள் வேண்டும் – என்
வாழ்வினிலும் தாழ்வினிலும் துணையே வேண்டும் !
பழிபகைகள் சூழ்கையிலே காவல் வேண்டும் – உயிர்
பெருமூச்சு அடங்கையிலே மடியே வேண்டும் !
(மலேஷிய வானொலி 6 – மவ்லிது ரசூல் கவியரங்கம் – 26 – 06 – 1999 )