Month: October 2011

ஊரை இணைக்கும் கோடுகளே ஊரைப் பிரிக்கும் கேடுகளானது   வேற்றுமைத் தீயால் வெந்து மடிகின்றோம் வாஞ்சை வாளியால் அன்பு நீரெடுத்து வாரி அணைப்போம் சிரட்டை அளவேனும் சிரத்தை நினைப்போம்   கூட்டமைப்பு என்னும் கூடாரம் அமைத்தோம் ஓட்டுக்காகப் பிளக்கும் வேட்டமைப்புகளை வெளியில் நிறுத்துவோம்   உளத்தூய்மைப் பற்றினால் உருவாகும் ஒற்றுமை கத்தியில் நட்ப்பது போல் பத்திரமாகவும்; கண்ணாடிப் பாத்திரமாகவும் பக்குவமாய்க் கோத்திரப் பெருமையின்றி பழகுவோம்   எதிர்மறை எண்ணங்களின் புதிர்களால் புறம்பேசுவதைப் புறந்தள்ளுவோம்   அண்டைத் தெருவோடு […]

சுமந்த போழ்தும் சும்ந்த பின்னும் சுமப்பது – தாயின் தியாகம்   ஊருக்கு விருந்து வைக்கவும் ஊரையே விருந்தாக்கவும்- ஒற்றைத் தீக்குச்சி   மானம் காப்பதும் மானமிழந்தால் கோர்ப்பதும் – ஒன்றே முடிச்சு   மணந்தால் மறப்பதும் மணக்காவிடில் மறக்காததும்- அதே காதல்   உணவின் முடிவு மறுவுலகின் துவக்கம் – அதுவே மரணம்   ஊரை இணைப்பதும் ஊரைப் பிரிப்பதும் – அதே தெருக்கள்   பிறரைக் காப்பதால் தன்னைக் காப்பது – அதே தர்மம் […]

  ஒரு கருப்பைக்கு நன்றி சொல்லச் செல்லும் தொப்பூள் கொடிகளின் பயணமே … ஹஜ் ! கடலைத்தேடி நதிகள் தான் நடந்து போகும் ! ஆனால் … மனிதக் கடலே திரண்டு – புனித மக்காவை துல்ஹஜ் மாதத்தில் காணப் போகிறதே … ! அது தான் ஹஜ் ! மொழிகள் பலவானாலும் முகங்கள் சங்கமிக்கிறதே …! – அந்த முஹப்பத்தான திருநாள் தான் … ஹஜ் பெருநாள் ! அங்கே ஸலாம்கள் ததும்பி வழியும் ! […]